WE CAN BEAT THEM FOR EVER AND EVER...

Κάθε μέρα, θα κλέβω λίγο χρόνο από τις συνήθειές μου 
και θα ακούω αυτό το τραγούδι χωρίς να κάνω κάτι άλλο.. 
Να πιστέψω οτι είμαστε ήρωες, όχι για μια μέρα μόνο..
για κάθε μέρα που περνάει.. 

Ήρωες γιατί...για'αυτό, για εκείνο κ για το άλλο...

Και θα είμαι η βασίλισσα για κάθε λεπτό που περνάει
και θα νικάω το πιόνι του χρόνου και θα φωνάζω,
θα κραυγάζω για τη νίκη μου.. 
και θα τρέχω εδώ κ εκεί, θα ταξιδεύω και θα χορεύω παντού 
με φόντο τα δέντρα, τον ήλιο, τις πόλεις και τα όνειρά μου 

Και θα σ'αγαπάω πιο δυνατά κάθε λεπτό που περνάει.. 
και θα σε αποθεώνω για καθετί που κάνεις 
και ξανά θα σ'αγαπάω πιο βαθιά... 
Και θα τρέχεις εδώ κ εκεί, θα ταξιδεύεις και θα χορεύεις παντού
με φόντο το σκηνικό που ονειρεύεσαι...

...

Κάπου μέσα στην πόλη τριγύριζε...ήταν από αυτές τις μέρες που 
όλα φαίνονται όμορφα αλλά βιώνονται δύσκολα. 

Κάπου ηθελε να ακουστεί και δεν ήξερε τι να πει.

Ξέμεινε από λέξεις...ξεμένει τώρα τελευταία αρκετά συχνά. 
Δεν υπάρχουν άλλες.
Αναρωτιέται εαν τις έδιωξε.. Ή μήπως έφυγαν μόνες τους..

Σε ένα τοίχο διάβασε ''μην κυνηγάς πολύ τα όνειρά σου, θα φύγουν''.

Τι ηττοπάθεια, σκέφτηκε...

''Way down in the hole'' και ξόρκισε το κακό..

Το όνειρό της το βράδυ ήταν πολύ οδυνηρό. 
Ξύπνησε πνιγμένη από τον τρόμο,

με σφιχτά σαγόνια και μουδιασμένη την σπονδυλική της στήλη.
Συνειδητοποίησε την αρρώστια της..
Έτσι είναι.. άμα δεν κλείσεις την μια πόρτα δεν μπορείς να
ανοίξεις μια άλλη..

Και τώρα πια δεν είναι ο εαυτός της.

Πού να τη βρει, πώς να την αγγίξει..

...

Σε θέλει..

Λαχταράει την οργή της και τη μαγκωμένη της ύπαρξη

Γουστάρει τα σφιχτά της σαγόνια και τον πρωκτικό της χαρακτήρα.

Λατρεύει το αυτι της που ξεφλουδίζεται κάθε που στρεσαρίζεται.

''Hoist that rag''και ξόρκισε το κακό..

Κάπου διάβασε πως το όνειρο έχει για αφετηρία την πραγματικότητα

και πραγματοποιείται μέσα της.

Αποφάσισε λοιπόν να οργανώσει την πραγματικότητά της έτσι ώστε

να μπορεί να ονειρευτεί...

 Και ποιός ξέρει, ίσως ξανάρθουν οι λέξεις...

...

Χάραξα τους δρόμους και έμεινα στη μέση...

και εκεί κάπου...

Χορεύουμε οι δυό μας
Χτυπιόμαστε
Για να γουστάρουμε
Απλά 

...

On Jubilee Street there was a girl named Bee
She had a history but no past
When they shut her down the Russians moved in
Now I am too scared to even walk on past

She used to say
All those good people down on Jubilee street 
They ought to practise what they preach
Here they are to practise just what they preach
Those good people on Jubilee street

And here I come up the hill I m pushing my wheel of love
I got love in my tummy & a tiny little pain
And a 10 ton catastrophe on a 60 pound chain
And I m pushing my wheel of love up Jublee streets

Look at me now...

The problem was she had a little black book 
And my name was written on every page
Well, a girl's got to make ends meet even on Jubilee Street
I was out of place & time & over the hill & out of my mind 
On Jubilee Street
I oughta practise what I preach
These days I go down town in my tie and tails
I got a foetus on a leash

I am alone now. I am beyond recriminations
Curtains are shut. Furniture has gone.
I am transforming I am vibrating 

I am glowing

I am flying 

Look at me now....

FIVE WORDS

                                                                                                                                                                  
Κουραστικά τα στόματα σε σχήμα κονσέρβας...
Κουραστικές και  οι βρώμικες βιταμίνες...

rap, rap, rap on the lid... 

Συναντήσεις σιωπής
Σενάρια χιλιοειπωμένα για
Επερχόμενα μετα-αποκαλυπτικά σκηνικά
Τι πλήξη...

rap, rap, rap on the lid... 

rap, rap, rap on the lid...
five words bury them don't keep'em..


...