Κυριακή 31 Μαρτίου 2013















Θα μεινω εδώ

...
Κλεμμένοι Διάλογοι β'

''Σε είδα στον ύπνο μου απόψε
Ημασταν λέει σε ένα κέντρο
Πίναμε ουίσκυ και χορεύαμε μάμπο..

-Ξέρεις μάμπο?
-Όχι
-Ούτε κ εγώ

Χορεύαμε μάμπο λέει μέχρι το πρωί και 
πίναμε ουίσκυ κ γλεντούσαμε..''

...

 
''Άλλωστε ο χρόνος δεν είναι πάντοτε ο ίδιος
Άλλος στην άβυσσο της θάλασσας κ άλλος 
σ'αυτήν την χωματένια φλούδα..''
 
...

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

Αυτοκαταστροφικές διαδικασίες
μικροαστικής 'ψυχοαναρρόφησης'

Λιποτακτικές τάσεις
άναρχα δομημένες

Πανικόβλητες κινήσεις
ορμώμενες από φοβικά σύνδρομα

Άνευ όρων παραδόσεις
με σηπτικές μυρωδιές
Φορμόλη

Τέλος

...

Αρχή

Η μνήμη ξεκινάει από τώρα
Τίποτα πιο πριν

Δεν είναι χαμένο κάτι
Απλά το από δω και πέρα

Έπειτα, τι έχει να χαθεί...
Κανένας δισταγμός

Αγώνας καθημερινός,
χαρούμενος

Αντίο φόβε
Νέα Επιλογή

Αδόμητη εν-συνείδηση
καθάρια και ζωντανή

Φρέσκα όνειρα
από το πουθενά

...

Θα μείνει εδώ απόψε
Αποφάσισε πώς θέλει να αγαπηθεί σοβαρά

...





Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013






















...
Κλεμμένοι Διάλογοι...

 [...] 

 ''-Έλα εδώ!

Αυτό είχες έγνοια? Να μ'αφήσεις εμένα να τρέμω 
από τα νεύρα μου για να κοιταχτείς στον καθρέφτη?

-...Μ'αλλα μάτια...είχα κι άλλα μάτια και δεν το 'ξερα..'' 



...
So I walkout these wandering dreams

Κάθε που ακούει για όνειρα παραφρονεί
Της αρέσει να καπνίζει
Αυτές τις φιγούρες τις απεχθάνεται

Πήγε σε έναν χορευτή να της δείξει πώς να 
κινεί το σώμα της
Πήρε μαζί της και την πανοπλία της
Χωρίς την θωράκισή της δεν πάει πουθενά
Κάθε φορά που το κάνει, τραυματίζεται
Έτσι νομίζει...

Αυτιστική στη μουσική, μπορεί να ακούει την ίδια 
μελωδία για ώρες
Μετά την ξερνάει.

Της αρέσει να κυνηγάει 
πράσινες φάλαινες και 
μονόχρωμες μέλισσες
Ακούει που και που κάτι ξεθωριασμένες μουσικές
με πολύ καπνό και παλιακά χαρτιά μπροστά της

Της αρέσουν τα ταξίδια
Περιπλανιέται μόνη της στο πουθενά
Ανυπομονεί να έρθει το σκοτάδι για να
διώχνει τα όνειρα

Δεν θέλει να έχει τίποτα
Κάπως σαν να παίρνουν όλα νόημα
αποκλειστικά μόνα τους

Σιχαίνεται τον πόλεμο
Κι όμως, βρίσκεται σε μαι διαρκή
μάχη..χωρίς τις στρατηγικές του Clausewitz
Άλλες φορές κερδίζει, άλλες χάνει.
Τα λάφυρα? Κάθε φορά ένα βήμα
μπροστά...

Ψάχνει να φτάσει κάτι κιγλιδώματα
Η σκιά της σίγουρα θα περάσει απέναντι
Είναι η μόνη που της ανήκει και στην ώρα τούτη
θα την αφήσει να φύγει...

Της αρέσουν οι εκπλήξεις παρότι
νιώθει αμήχανα στον αιφνιδιασμό
Από αλλού ξεκινάει και σχεδόν με
μαθηματικη ακρίβεια πάντα
καταλήγει αλλού

Δεν την ενοχλεί
Λίγα πράγματα την ενοχλούν γενικώς
Αυτά τα λίγα συνήθως την πληγώνουν
Πιο πολύ την πληγώνουν οι ενοχές
Δυσανασχετεί  με το καφέ χρώμα

Και όλο κάπου τρέχει
Όλο κάτι κυνηγάει και κάθε
που το πιάνει ξεχνάει γιατί
το κυνήγησε...

          ..και το διασκεδάζει...


...


Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Ασημαντότητα...

Σε πόσους ρόλους εμπλέκεσαι καθημερινά..
Όχι, δεν προσποιείσαι... παίζεις ρόλους.
Από την ώρα που ανοίγεις το μάτι σου μέχρι 
την ώρα που σε παίρνει ο βαθύς ο ύπνος. 
Και εκεί μέσα στον βαθύ ύπνο
προετοιμάζονται τα φτιασίδια σου..

Και αναρωτιέμαι τι γίνεται την κάθε μέρα που περνάει..

Πώς περνάει... Πώς αντέχεις το βάρος όλων 
αυτών των κουστουμιών?
Και δεν υπάρχει ούτε ένα δευτερόλεπτο, μα ουτε ένα
σου λέω, που να μπορέσεις να ξεγυμνωθείς...
Σε καμία φάση της ζωής σου..
Εκτός αν πιστεύεις στα αστρικά ταξίδια κ πλανάσαι 
σε ένα άλλο συμπαντικό γεγονός...

Και μιας και αναφερθηκαν τα συμπαντικά γεγονότα, 

δεν υπάρχει τίποτα πιο ασήμαντο από το ίδιο το σύμπαν...

Και πέρα από τα συμπαντικά, μια είναι η επικινδυνότητα 
στην ασημαντότητα:
τολμά να περιχαρακώνει τις ψυχές μας...

Να πεταχτούν οι πανοπλίες, αυτές που θωρακίζουν, 
να αναπνεύσεις...χωρίς βοηθήματα...να γελάσεις μέσα
από το βάθος σου και να κλάψεις λυτρωτικά..
και εκεί ίσως να να βρεις την αλήθεια σου


...


Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

Until Then..

''If you think nothing is yours
If I think everything belongs to  me
How wrong I'll be
None of us have everything

There's a place I have never explored

Another world we have yet to conquer

And until then, none of us have anything...''


...