Departures_30302030

  



να πάει να γαμηθεί κ η τελειότητα..


...

'Cos I own this town..

Η αβεβαιότητα είναι η μαγεία στη ζωή, 
έτσι λέει ένας φίλος..
Και εσείς τρυφερή μελαγχολία και ερωτεύσιμη
κατάθλιψη να πάτε να γαμηθείτε. 
Σας σνομπάρουμε, αποθώντας το ψυχαναγκαστικό
φορτίο της ψυχαναλυτικής ερμηνείας των πάντων.
Αψηφούμε την τραγωδία σας με ηρωϊκό
προσωπείο και ζούμε πάντα σε αυτό που 
υπάρχει : 
Στον ηλεκτρισμό στην άκρη του σύρματος.

...

 




...

Disintegrate #3006752

Συμπάσχεις με τις κατασκευασμένες 
κοινωνικές υστερίες
και ύστερα τι?

Κολλάει η σάρκα μου στο ταβάνι ακούγοντας
ένα και μόνο τραγούδι
Αλλά πρόσεξέ με!
Η αγάπη δεν είναι συναισθηματισμός και καλή 
πρόθεση..είναι η μέγιστη προσπάθεια
της αυθυπέρβασης.

Ακούς?

Ή έχεις χαθεί στην επικράτεια του εικονικού..?


...

Ο Αγγλικός Δίκαιος είναι σωστός...

Το παράθυρο θολωμένο, 
η κίνηση ανυπόφορη..
οι κόρνες ανελέητες..
''Μπορείτε να ανοίξετε σας παρακαλώ
λίγο το παράθυρο?έχει πάρα πολύ ζέστη''.
 Αφήνει το κινητό
''Ναι δεσποινίς, κλέινω και τη θέρμανση''.
σλάπ σλουπ οι υαλοκαθαριστήρες..

Μετά από λίγο..

-Το ξέρετε οτι κάθε Τετάρτη γίνονται 
πλειστηριασμοί? ''
-Τι εννοείτε?
-Κάθε Τετάρτη κάνουν πλειστηριασμους στα σπίτια
των ανθρώπων
-Α ναι? δεν ήξερα οτι ήταν μόνο τετάρτες
σλάπ σλουπ οι υαλοκαθαριστήρες..
-Ναι και μαζεύονται εκεί που γίνονται 
καμιά εικοσαριά άτομα και τους εμποδίζουν.
Εγω δεν ανήκω πουθενά, αλλά..
-Ε, καλά κάνουν
-Ναι ναι..

 Ανεβαίνοντας την Αγγελάκη...

-Από τον Μάρτιο θα ισχύσει το αγγλικό δίκαιο εδώ
και θα αλλάξουν όλα
σλάπ σλουπ οι υαλοκαθαριστήρες..
-Τι εννοείτε?
-Το ξέρετε το αγγλικό δίκαιο?
-Οχι, δεν καταλαβαίνω τι θέλετε να πείτε
-Να, για τους πλειστηριασμούς.
Θα αλλάξουν όλα

Μου λέει τι γίνεται εδώ με τις τράπεζες κ την 
εφορία

-Και τι θα γίνεται απο τον Μάρτιο δηλαδή?
-Ε να, ο αγγλικός δίκαιος είναι πιο σωστός, 
δηλαδή, εγώ που έχω τρία σπίτια που απόκτησα από 
την προηγούμενη δουλειά μου, τώρα έχω ταξί..
δεν μπορώ να πληρώνω το ίδιο με αυτόν που
δηλώνει 50.000 το χρόνο
-Δηλαδή θα είναι αναλογικός ο φόρος εννοείτε?
σλάπ σλουπ οι υαλοκαθαριστήρες..

Καμία απάντηση

-Και αυτα που έγιναν το ΣΚ δε θα γίνονται, μόνο
εδώ συμβαίνουν αυτά.Καταστροφές για έναν κατάδικο
και για ένα παιδί που εντάξει, έφυγε, να βγαίνουν οι ανάρχικοι
να τα σπάνε όλα
-Ναι μα δεν..
-Ακου κοπελιά, ξέρω εγώ από που προέρχονται αυτοί
οι αναρχικοί..ξέρω σας λέω..
σλάπ σλουπ οι υαλοκαθαριστήρες..
-Μμμμ
-Εγώ δούλευα κάτω στην Αθήνα, προσωπική φρουρά 
σε βουλευτές..μην κοιτάς τώρα που είμαι στο ταξί
-Μμμ
-Για όλα φταίνε ολοι έτσι πως καταντήσαμε
-Ε όχι, δεν φταίνε όλοι το ίδιο..
-Οχι κοπελιά, άκου τα ξέρω από μέσα
Η πίτα έχει δώδεκα κομμάτια, όλοι
έχουν από ένα, και ο Τσίπρας, το παλικάρι
δεν το συμπαθώ, αλλά δεν τον κρίνω δεν τον 
έχω δει..Ξερεις γιατι φταίει? γιατί έπρεπε να μαζεψει
τη ΔΗΜΑΡ, τον Καμμένο, τη Χρυση Αυγή και να 
τους πει, λοιπόν μάγκες, αύριο παραιτούμαστε όλοι από
βουλευτές..
σλάπ σλουπ οι υαλοκαθαριστήρες..
-Ναι μα..
-Κοπελιά,  η γυναίκα μου είναι ξαδέρφη
και κολλητή τηςγυναίκας του Τράγκα και τα λέμε.
Και τι διαφορά έχει δηλαδη η Κανέλλη από μια
βουλευτίνα της ΝΔ? Στην Εκάλη μένουνε, 
μερσεντές έχουνε, τι διαφορά έχουν.
-Μμ, μα
-Καμία, κοπελιά..και να σου πω και κάτι,
η χώρα πρέπει να κάνει αυτό που λέει ο Ρώσος. 
-Και τι λέει δηλαδή?
-Κυβέρνηση Τσίπρα με Καμμένο και πρόεδρο τον Καραμανλή
-χχαχαχ (γελάω αυθορμήτως..)
-Κοίτα κοπελιά (πάει κ ο πληθυντικός), ο Κωστάκης
είναι καλό παιδί, το ΔΝΤ τον πλησίασε κ είπε οχι
αλλά φοβήθηκε  από μέσα...ξέρεις, άτομο που
δεν έχει πάει στρατό, έχει λεφτά κ τέτοια είναι πιο
λιγόψυχος..και αυτός εμπιστευόταν τους δικούς του και 
είχε τομάρια δίπλα του. Αυτός έκανε συμφωνία με τον Ρώσο
και θέλανε να τον φάνε-για το αέριο λέω. 
Και φοβήθηκε, για αυτό έφυγε.
σλάπ σλουπ οι υαλοκαθαριστήρες..
-...
- Και αν δεν γίνει αυτό που σου είπα, θα πάμε σε πόλεμο με
την Τουρκία. Ο Νταβούτογλου γιατί ήρθε? Και στις 6 του μήνα?
Για να ασχολείται ο κόσμος με άλλα, με τον πεθαμένο και τον
φυλακισμένο. Και κοπελιά, ξέρεις τι ζήτησε έτσι?
-Τι?
-Τζαμί, εδώ, εδώ, πίσω από τον Άγιο Δημήτριο και στην..
-Εδώ μπορείτε να με αφήσετε
-Κοπελιά πάντως, καλά θα κάνεις να ψηφίσεις Τσίπρα..
-Εγώ θα ψηφίσω Καμμένος,τα ρέστα σου, για να βγει και 
αυτός..
-Καλή συνέχεια..καλή τύχη.
-Γεια σου κοπελιά
σλάπ σλουπ οι υαλοκαθαριστήρες..

...

Και εσύ τώρα μην ανησυχείς, είπαμε, ο αγγλικός
ο δίκαιος έρχεται να τα αλλάξει όλα
...

Endless talking

Mη ζεις το δράμα σου μπροστά μου.


...

Watching on the VCR

 


Σαββατόβραδο κάπου.
Στη Νέα Υόρκη,
Σ'ενα υπόγειο,
Ακούγοντας μουσική,
Στο σκοτάδι.
Ένα κουτί μπύρας.
Ένα τσιγάρο.
Ελαφρύ μούδιασμα στα χέρια.
Παγανιστική ευφορία.


...

A coat of arms IV:

As if all the nights were super nights 

...

Restoration_ 260602

Κάθε σκηνή ξεκινάει με ένα τσιγάρο.
Τώρα προστέθηκε και το τζιν-ελαφρύ,
με στυμμένο λεμόνι και σόδα.
Ο αέρας θέλει οπωσδήποτε να παραβιάσει
την ιδιωτικότητά μου.
Η συναισθηματική χειμερία νάρκη
δοκιμάζεται από  μουσικές προσομοιώσεις.
Έλουσα το κεφάλι μου και θυμήθηκα
τη γιαγιά μου. Πολύ σκληρή γυναίκα.
Μας έλουζε με κατσαρόλες στο νεροχύτη.
Πνιγόμουν και την ικέτευα να σταματήσει.
Δεν σταματούσε.
Ο Ιούνης, ναι ο Ιούνης μου τη θυμίζει.
Πηγαίναμε μαζί στο βουνό για
το καλοκαίρι μόλις τελείωνε το σχολείο.
Την ανάγκαζε η μάνα μου να με πάρει.
Είχε και αυτή έτσι κάποιον να ξεσπά πάνω του
την αγρίμια της.
''Αργύρη''φώναζε και εγώ σουζα. Έντρομος
έτρεχα να δω τι έκανα πάλι.
Και η μάνα μου ήταν σκληρή.
Με άφησε ένα ολόκληρο καλοκαίρι να
σπαράζω στο κλάμα, σε ένα παραθεριστικό
κέντρο. Ικετευα -ξανά- να με πάρει.
Έπαιρνα το bmx και έτρεχα κάθε πρωί
να την πάρω τηλέφωνο. Και έκλαιγα με
λυγμούς, αλλά αυτή εκεί..ανάλγητη.
Ο ρεσεψιονίστ στενοχωριόταν, μου έλεγε
δεν θα σου δώσω γραμμή αν κλαις Αργύρη μου..
και με κοίταζε με τρυφερότητα και λύπη.
Αυτός ήταν ο Ανέστης. Δεν θυμάμαι το πρόσωπό του.
Αν ημουν κορίτσι ίσως το θυμόμουν.
Καταπράσινο το ξενοδοχείο, μεγάλα πλατάνια
παντού,ιτιές και κόκκινα τσιμεντένια παγκάκια.
''Συναισθηματική πανούκλα''.Τελεία.

(''Το ξενοδοχείο'',Αργύρης,εκδ Γήρας)

...

Στον Βόμβο της Κανονικότητας

Μητροπολιτικός πανικός
  --->>

<<--going up the country..

...

Ο κρυφός ψίθυρος VII

να βλέπω τα βήματά σου

...

Restart

Βουτηγμένη στο βιβλίο μου- το τσιγάρο,
το μουσείο, το χαλίκι, η μεταλλική καρέκλα.. 
Κάπου εκεί..στην υπόκοφη βοή της πόλης, 
κάτω από τσιμεντένιους ουρανους.
Στα κρυφά ψιθυρίσματα τα πάντα καταρρέουν
και χτίζονται ξανά..
Κάπου εκεί..ξεχύθηκε η ευφροσύνη απροσποίητη, 
ασυγκράτητη..στράφηκε ντροπαλά, προς το μέρος μου,
με τη μακιαβελική της γοητεία και μου 
έδωσε το ζοφερό και απόκοσμο φιλί της...

zenit 12xp
...

Βίος ανεόρταστος

 
Η Παναγιωταρέα εκπρόσωπος τάφου σε μια
ενταφιασμένη αισθητικά κοινωνία.
Η ελιά του μπαμπά μου κοντέυει να του κλείσει
εντελώς το μάτι.
Από δω και πέρα αυτό θα αποκαλούμε 
αυτοάνοσο. Την αυτοπροστασία του σώματος στην
τηλεόραση.
Θα κλείνει το μάτι, το αυτί δε θα ακούει,
τα χέρια δε θα μπορούν να πιάσουν το τηλεκομάντερ,
η μύτη δε θα μυρίζει τη σαπίλα των τηλεοπτικών 
παραθύρων και η γεύση θα είναι καταδικασμένη
στην τσιγαρίλα.
Η ηλικιωμένη κυρία, απέναντι από το παράθυρο του 
γραφείου μονίμως πετάει από τον πέμπτο τις βρωμιές
της κάτω. 
Από το διπλανό μπαλκόνι στο σπίτι,πετάχτηκε
καναπές ολόκληρος απέναντι, στην αυλη του 
εγκατελειμένου σπιτιου. Αυτό έγινε πρωί πρωί, να 
μην τους δει κανείς. Μόνο να τους ακούσει μες το 
όνειρο.
Έτσι είναι σαν να μην το έκαναν αυτοί.
Η εκδίκηση της αυτοκαταστροφής είναι η χειρότερη, 
εκεί κατέληξε κάποιος που αγαπούσε πολύ. 
Και μετά μου είπε οτι απλά ήθελε να κοιμηθεί
ξαπλωμένος στο πιο βαθύ και σκοτεινό σημείο του 
ίδιου του εαυτού.
Στο τρένο, κάπου έξω από την Αλεξάνδρεια, 
ακούστηκε από τον κύριο που καθόταν δίπλα,  ''τστστσ..'',
για τους γύφτους που απλά θέλανε να επιβιβαστούν, και
περίμενε τη δική μου συναίνεση. Έτσι είναι, σε αυτές τις
δημοκρατίες όλα γίνονται για τη συναίνεση.
Πρότζεκτ. Η καινούρια θρησκεία των νεοχίπστερ και μη.
Όλοι εμπλέκονται σε ένα πρότζεκτ και δίνουν ένα νόημα
στον ελεύθερο χρόνο τους. 
Το χειρότερο είναι όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις τον 
εαυτό σου στον ελεύθερό σου χρόνο.
Ο Νικήτας διαβάζει μυθολογία,και χρησιμοποιώντας 
οποιοδήποτε επιστημονικό επιχείρημα, την αποκαλεί
''κάψουλα στο χρόνο''. 
Ο Νικήτας είναι φουσκωτός πολύ.
Ήθελε να κάνει άλλα, αλλά οι γονείς του τον παρέσυραν
να σπουδάσει.''Αν ήξερε ο άνθρωπος πόσο δυνατός είναι
θα κυνηγούσε τα όνειρά του'' μου είπε, ντυμένος στη μπλε
στολή του.
''Εγώ έπρεπε να πάω γυμναστική ακαδημία, να 
γίνω τούμπανο χωρίς αναβολικά, να κάνω αυτό που μου 
αρέσει, να ανοίξω ένα γυμναστήριο και να είμαι ανεξάρτητος''.
Η πικρία του Νικήτα ξεπερνά ακόμα και τη λέξη ''τούμπανο''...
Η οδύνη είναι σήμα κατατεθέν της ανθρώπινης ύπαρξης..
δεν ελαττώνεται όταν σουρουπώνει, αντιθέτως...

Σεπτέμβριος, Δευτέρα, Συννεφιά..


...

In the Absolute urgency of now...

βαρέθηκα τα αχ και βαχ...

... 

A Bossa Nova for you Madame

140807_Στα παλιά μεταλλεία..

Μαίρη...
μου θυμίζεις τη φίλη του Πορτνόυ,γι'αυτό σου
έδωσα αυτό το κοινότυπο όνομα.Για
αυτό τώρα εντρυφώ σε ποιήματα του Καββαδία
και τρέχω σε συναυλίες εντέχνων και ατέχνων
και γι'αυτό βρέθηκα ακόμα και στο 
φεστιβάλ της ΚΝΕ ακούγοντας Θηβαίο.

Και είμαι διακοπές Μαίρη μου, και γουστάρω
και κολυμπάω ακριβώς πάνω στις φυσαλίδες που
δημιουργούν τα βατραχοπέδιλά σου και τρελαίνομαι.
Και Μαίρη αλήθεια σου λέω, είμαι ο άλλος Αργύρης, 
άλλος, άλλος, άλλος...

Και Μαίρη, εγώ παρότι δεν είμαι εβραίος, κουβαλάω
χιλιάδες ενοχές, αλλά τώρα δα, να τώρα, τις αφήνω
πίσω, για να βγάλω φωτογραφίες αυτούς που βγάζουν
φωτογραφίες τον καλλιτέχνη. 

Και Μαίρη μου, κουρδίζομαι και εγώ με τους μουσικούς,ναι ναι, 
κουρδίζομαι στην αλμύρα της αδειανής νυχτερινής παραλίας 
που θα με φιλοξενήσει.
Και Μαίρη μου, παρότι μου θυμίζεις τη γκόμενα του 
Πορτνόυ, εγώ είμαι ερωτευμένος μαζί σου 
και νιώθω τον πρώτο έρωτα ξανά σ'αυτό το βραδυνό παραλήρημα,
εδώ στα μεταλλεία με τη σκουριά και την εγκατάλειψη.

Είμαι ερωτευμένος Μαίρη μου και ας σου βρήκα
αυτό το κοινότυπο όνομα. Μαίρη μου, εδώ στο μαντρί
της ΚΝΕ, με την μπουρδολογία περί ναρκωτικών,στο 
ανυπέρβλητο ρεμπετολαϊκό γλέντι, κάτω από το φεγγάρι..
εδώ...

Αχ και εσύ λαϊκέ μου εργάτη με τη χαίτη, χόρεψέ μου,
χωρίς το πανό και το λάβαρο,
πες μου την ιστορία του πόνου σου με το χορό και το χαμόγελό σου. 

Και εσύ Μαίρη μου, 
σκέψου την επανάσταση, έτσι..με μπύρες και χαμόγελα..

Στην έκσταση της απρέπειας ρε Μαίρη...στην υγειά της..
και άσε τον πληρωμένο σταρ να πίνει μόνος του ωσάν σύντροφος..

Και ναι ρε Μαίρη, ναι ρε, μετά τους Wipers, με φτιάχνει το ρεμπέτικο που ακούω εδώ,τώρα, και θέλω να κάνουμε έρωτα δυνατό, 
να δακρύζουμε και να ανατριχιάζουμε μέχρι να χύνουμε κάτω από το φεγγάρι,
με τους προβολείς από τα αυτοκίνητα να μας
φωτίζουν στην αναχώρηση..
και εσύ να χασκογελάς και να δακρύζεις..  

Και άσε τους άλλους να μυρίζουν τον 
παραλογισμό τους: την σαπίλα της παιδικότητάς τους...

ε ναι ρε Μαίρη...


...

At midnight ... 

''Δεν είμαι πια αυτός που ήμουν...''
της ψιθύρισε ο Αργύρης.
Χαμογέλασε, έστριψε
ένα τσιγάρο και άραξε πίσω στο μαξιλάρι


...

Outrun the avalanche

     


   to the cameras rolling


...

Για τη νίκη ρε!

Εαν θέλεις να γευτείς την καθαρή 
αίσθηση οτι είσαι θυελλωδώς ζωντανός, 
μην καταργείς την άσχημη πλευρά 
της ύπαρξής σου..για κανένα λόγο.



...

Τέτοια νύχτα μαγεμένη και γλυκιά...

''Η ψυχή είναι απλώς ένας άστατος άνεμος κύριε
Καράνο, μια δόνηση των φωνητικών χορδών, ίσα ίσα
για να παριστάνει κανείς ότι είναι κάποιος, κάτι..''




...

000101_Στο μπαρ 00:00

Κάπου σ'ενα μπαρ, αλυσοδέθηκαν στη 
γελοιότητά τους : οι δυό τους..
άντρας και γυναίκα, παρίσταναν με μεγάλη
δεξιότητα οτι ήταν ανθρώπινα όντα...


...

''Is like guakamole in my hand...''

gang gank gankaka gank

...

Take a look at these hands..

Για να συνεχίσεις να ζεις
στο έλεος αυτής
της ανεξήγητης εμπειρίας
που είναι ο 
εαυτός σου...















...

Ο Αργύρης απαρηγόρητος..

Συνέλαβαν την γάτα του για κατάχρηση
δημοσίου χρήματος...

...

Ο Αργύρης. Άνοιξε την πρώτη μπαλκονόπορτα,είχε ένα 
άχρηστο κενό και μετά άνοιξε τη δεύτερη. Να αεριστεί
ο χώρος. Πριν από λίγο, ήταν η κυρία Ζηζή
εκεί, στο καθιστικό, ξαπλωμένη, μαυροφορεμένη,
λίγο παχουλή κ με μεγάλη καμπουρίτσα, ξέρεις, αυτό
το λοφάκι κάτω από τον αυχένα που αποκτάς, 
επειδή σκύβεις το κεφάλι συνέχεια..
Η κυρία Ζηζή, έχασε πρίν λίγο καιρό τον άντρα της,
και την πεθερά της. Η τελευταία, ήταν βαμπιρ.
Από αυτά που ρουφάνε με το καλαμάκι τη ζωή σου
ολάκερη και δεν προλαβαίνεις να ξεφύγεις. Ο άντρας
της κυρίας Ζηζή, δεν είχε απογαλακτιστεί. Η μάνα του τον τάιζε
με το γάλα της για να μπορεί μετά να του ρουφάει την 
παχουλή του σάρκα.'Ετσι κάνουν τα βαμπίρια όταν παραμένουν
μέσα στο εκάστοτε κοινωνικό πλαίσιο που τα έχει γεννήσει.
Μπήκε μια μύγα στο ιατρείο, κ ο Αργύρης τρέχει σαν
παλαβός να τη σκοτώσει. Δεν μπορεί να κυκλοφορεί 
ένα τέτοιο τέρας στο ιατρείο.
Η κυρία Ζηζή λοιπόν, ήταν ξαπλωμένη πρωτύτερα, γιατί ο
γιατρός, ο κύριος Αριστείδης, φώναξε την Αγγέλικα να την
τακτοποιήσει. Αυτό θα πει, να της εφαρμόσει την 
τεχνική μπόουτεκ, να της πει τι πρέπει να τρώει,
τι πρέπει να νιώθει, πως πρέπει να πέρδεται και πώς να
πετύχει την αυτοθεραπεία. Αυτοθεραπεία: όρος που 
χρησιμοποιείται κατά κόρον στις ολιστικές θεραπείες,
μαζί με όλα τα ''ευεξία, αυτοβελτίωση,υγεία,το όλον,
βιταμίνα,χορτοφαγία,εσύ, ο εαυτός, αποτοξίνωση''και λοιπα
''αυτό-κάτι'', κατά την οποία δεν σου φταίει τίποτα άλλο,εκτός από
τον ίδιο σου τον εαυτό.Ούτε το κράτος, ουτε ο εργοδότης που σε 
εκμεταλλεύεται, ούτε η μάνα σου, ούτε ο πατέρας σου, αλλά ο εαυτός
σου. Εσύ, εσύ κ μόνο εσύ,είσαι ο ένοχος.Πάρε να'χεις τώρα..
Η κυρία Ζηζή λοιπόν, ζούσε κ με τους δύο. Και με τον μανα-ικό
σύζυγό της και με την αιματοβαμμένη πεθερά της και υπηρετούσε
τις νευρώσεις τους, γιατί αγαπούσε. Δεν θα θιχτεί εδώ το θέμα αγάπη, 
προφανώς..Και τώρα, που ο ένας πήρε τον άλλο μαζί του στην κόλαση,
έμεινε αυτή μόνη της, χωρίς ούτε καν τη ζωή της,αποδήμησε και
αυτή. Ο κύριος Αριστείδης λοιπόν, μεγαλογιατρός, εναλλακτικός,
αποφάσισε, εκτός από τα πόδια της, καθότι ορθοπεδικός, να της 
φτιάξει και τη ζωή της.Του αρέσει να ακούει ''ευχαριστώ'' γενικώς.
Έτσι είναι αυτός, καθωσπρέπει, συμπονετικός,
υπομονετικός,ευσπλαχνικός, που θέλει να σώσει τον κόσμο. Έχει
ένα τεράστιο, πολυτελές σπίτι κάπου έξω από την πόλη, και εκεί,
πίνοντας μαρτίνι μπροστά στο τζάκι του, καταστρώνει τα σχέδιά του
για τη σωτηρία του πλανήτη. Έχει και έναν βοηθό, τον Αργύρη, τον
οποίο πληρώνει αδρά για τα δεδομένα του σύμπαντος και του ιδίου. Ναι, ναι,
του δίνει τετρακόσια ευρώ για την πολύτιμη βοήθειά του.Αξιοθαύμαστα
φιλέσπλαχνος, δεν ασφαλίζει τον Αργύρη, καθώς
έτσι του σώνει χρήματα..στο κάτω κάτω σιγά μην πάρει σύνταξη 
όταν μεγαλώσει..
Ο Αργύρης είναι 30 χρονών περίπου, με σπουδές,
ασχετες μεν,αλλά κάτι έκανε και αυτός. Ναι,ναι,κάτι έκανε κι αυτός,
θέλει να νιώθει αισιόδοξος και ας είναι τριάντα χωρίς να είναι αυτό που
ονειρευόταν μικρός οτι θα ήταν στα τριάντα. Ξέρεις, εκεί κάπου
στην εφηβεία που φτιάχνεις κολλάζ με εικόνες του μέλλοντός σου.
Ο Αργύρης κυνηγάει τη μύγα ακόμα, την ώρα που η η κυρία Βασιλική
έχει ξαπλώσει στο ιατρείο, γκρινιάζει ασταμάτητα και ο κύριος
Αριστείδης τον εξετάζει. Τη σκότωσε. Χτυπάει το κουδούνι.
Είναι ο Θανάσης, ο φαρμακάς, που θέλει να απασχολήσει για λίγο τον ιατρό.
Η κυρία Βασιλική, μονολογεί..''Γιατί αυτός δεν μπορεί να περιμένει,
όπως περίμενα και εγώ?''
συνεχίζει το δράμα της, κοιτώντας το παράθυρο
''Πάντα, πάντα κάτι συμβαίνει.Σε όλη μου τη ζωή μου, πάντα κάτι
συμβαίνει''..
Ο Αργύρης προσποιείται οτι πρέπει να κυνηγήσει τη
μύγα και φεύγει..είναι περιστατικό πάνω από τις δυνάμεις του. 
Η κυρία Βασιλική, τελείωσε με την εξέτασή της και στην πόρτα φεύγοντας
λέει''Σας ευχαριστώ που με ανεχτήκατε''.
Ο Αργύρης την συμπόνεσε τότε και μόνο τότε. 
Ο μεγαλογιατρός τον χτύπησε απαλά στην πλάτη και του είπε 
''Ο μόνος τρόπος να ζήσει κάποιος, είναι να απαλλαγεί από τη θλίψη του''.
Πήρε τον καφέ του κ πήγε να καπνίσει ένα από τα πουράκια του.
Ναι γιατρέ μου,έχεις δίκιο. Τώρα σχολάω όμως και στο ημερολόγιό μου
έχω γράψει οτι λήγει η Δεη, το τηλέφωνο, πρέπει να πληρώσω το ενοίκιο,
να πληρώσω τον γιατρό και να προσπαθήσω να τελειώσω το κολλάζ που
ξεκίνησα να φτιάχνω όταν ήμουνα μικρός. Και η θλίψη γιατρέ μου 
πρέπει να περιμένει. Ίσως αυτο-ϊαθεί..
Ο Αργύρης λοιπόν έτρεξε, πήρε το λεωφορείο, ανέβηκε στο σπίτι
και σαν σε ταινία του Γούντι Άλεν, ξεκίνησε το απογευματινό ατέρμονο..
''να φτιάξω ψωμί, να καθαρίσω το σπίτι, ο έρωτας μου, να κλείσω εισιτήρια, πάψε να μου λες τι να κάνω κ τι να μην κάνω, όχι όχι, 
δεν πρέπει να αφήνομαι στο παραλήρημα της νεύρωσής μου, 
έχω κάνει τίποτα στη ζωή μου, ε πώς, ερωτεύτηκες, δούλεψες,έμαθες
έτοιμος για παρακάτω, πάψε σου λέω, η μάνα μου, αυτή τα φταίει όλα, 
όχι, εσύ τα φταις όλα, πάψε σου λέω, δεν μπορώ άλλες ενοχές, η ζωή
τα έφερε όπως δεν ήθελα, μαλακίες λες,δε φταις εσύ, πάψε σου λεω,
που ξέρεις εσύ, αχ θέε μου, πρέπει να βρω λεφτά να πάω σε κάποιον ειδικό,
να με βοηθήσει, να σταματήσω να σε ακούω, να ακούω μόνο εμένα,και
ποιός είναι ο εμένα όμως..αυτός που θέλω, αυτός που δείχνω,αυτός
που νομίζω, ποιός, ποιός?μαλακίες φιλοσοφίες του κώλου, πάψε,
που θα βρω λεφτά, η ΔΕΗ, το ενοίκιο, τα χρέη,οι έξοδοι, το φαγητό, πρέπει..''
Τρέχει στο πισί του κ ψάχνει για αγγελίες..''κ τώρα τι? τι να ψάξω, είναι
και αυτή η κωλοκρίση,ποιός είναι τώρα στηλέφωνο, κάτσε μισό να δω..
Άντε πάλι, για καφε..ε τι θέλουν πια και αυτοί οι φίλοι μου..δεν με καταλαβαίνουν,δεν καταλαβαίνουν, ε βέβαια, αυτοι είναι άνετοι, μαλακίες λες,
ε και επειδή είναι άνετοι αυτοί? μα εγώ δεν έχω κάνει τίποτα, καμιά αγγελία.
Τι θα κάνω? πώς θα βρω λεφτά..δεν μου φταίνε τα λεφτά, αυτή η κωλοθλίψη
φταίει..όχι δεν έχω πάλι κατάθλιψη, μια χαρά είμαι, μαλακίες λες..τι μου
λείπει από τη ζωή μου, έχω βρει τη σύντροφο της ζωής μου, έχουμε το 
σπιτάκι μας και θα πάνε όλα καλα..ναι έτσι θέλεις να πιστεύεις ηλίθιε..πάψε,
ΠΑΨΕ σου λεω!!''

Ο Αργύρης,που δουλεύει στον μεγαλογιατρό κύριο Αριστείδη.
Ο Αργύρης,που παλεύει με τις ενοχές, την αισιοδοξία, την απαισιοδοξία
την αγάπη, τα προς το ζην,τους φίλους, τον εαυτό του,την κρίση,τον έρωτα,
το μίσος, τον θυμό, τη θλίψη, τη χαρά,το τώρα, το αύριο,τα βαμπίρια ..
βαμπίρ ο ίδιος για τον ίδιο...
 

Ο Αργύρης..που αγωνίζεται να μην αποκτήσει την καμπουρίτσα...
όλο το απόγευμα..και κάθε απόγευμα 



...

...

250ml

Εις υγείαν όσων γουστάρουν
τη Gloria 

''She make ya feel so good, Lord
She make ya feel all right..''


...

Sic

Εις υγείαν όσων δεν έχουν γευτεί
την αμιγή, τερατώδη καθαρότητα 
της οδύνης.
Όσων εμπλέκονται συναισθηματικά
με τίποτα, ή απλά με το τίποτα...(158)


...


158 sic ''Homo partacius'' , γένος αλαζονικό, υπεροπτικό
         που υπαινίσσεται οτι κατέχει τη γνώση της ζωής ή
         ''Homo anicanus'', γένος ανίκανο να ακουμπήσει 
          οποιασδηποτε μορφής συναίσθημα οπουδήποτε.

Πώς ορίζεται το όμορφο λοιπόν

...

Watch us when we scrape the skies

αχ

...

Τέθνηκε ο Μέγας Παν

Ευτυχία :  

Ψυχιατρική διαταραχή ευχάριστου τύπου
Σύμφωνα με μελέτες και βιβλιογραφία,
η ευτυχία είναι στατι(στι)κά αφύσικη, 
συνίσταται από ένα διακριτό σύνολο
συμπτωμάτων,συνδέεται με μια σειρά γνωστικών 
ανωμαλιών και κατά πάσα πιθανότητα,
αντανακλά την ανώμαλη λειτουργία
του νευρικού συστήματος.


...

Ραδιοφωνίστας #140318

Αποφάσισες ακροατή μου να πας στο σπίτι με
τα πόδια, έχει ήλιο, ζέστη, καλή διάθεση
Ο παραγωγός σου θα σε ρωτάει αν θέλεις
να γίνεις το μανάρι του καθώς θα περπατάς στην
πόλη που είναι από κόσμο πλημμυρισμένη,
που δείχνει αλλιώτικη, που ο χρόνος της 
σταματά εκεί, κάτω από τον ήλιο,στα κοριτσάκια
που περιποιήθηκαν για να  βγούνε για καφέ, στους
ποδηλάτες τους δειλούς που περιμένουν μόνο
τον ήλιο για να βγούνε, στους άλλους που θα 
απολαύσουν τη μεσημεριανή σιέστα με μια παγωμένη
μπύρα στην προβλήτα,στους φεστιβαλιστές, στους
έγχρωμους με τα βραχιολάκια κ τα πηγαδάκια
στην πλατεία. Και θα ακούς το τραγουδάκι και 
θα χαμογελάς, γιατί είναι αυτό που κατάλαβες ότι
άρμοζε να ακούσεις και σου το έπαιξε..

αγαπημένε μου ακροατή λοιπόν...

...

...

''Where are the songs of Spring? Ay, where are they?''

Πειθαρχώντας στους νόμους της απογοήτευσης,
χωρίς να είσαι σε θέση ούτε ο ίδιος να διακρίνεις
αν είναι το θέατρό σου ή
αν συνιστά μέτρο της δυστυχίας σου.
Κάπου εκεί, ανάμεσα στην ωδή του φθινοπώρου
του Κιτς, παράτησε τις
καλωδιωμένες σου αντιλήψεις...

Μέσα στην άσεμνη ποικιλία..εκεί, εκεί θα βρεις
την ουσία της ύπαρξής σου


...

Green

  


...